Plassen in het zwembad

20% van de volwassenen plast in zwembad

Psssst… plas jij weleens in het zwembad? Je bent niet de enige! Zo’n 20 procent van de volwassenen schijnt weleens stiekem een plasje te doen tijdens het zwemmen. Hoewel, stiekem, er zijn mensen die er rond voor uit komen. Zo vertelde Olympisch zwemkampioen Michael Phelps tijdens een interview met Wall Street Journal doodleuk dat hij regelmatig zijn blaas leegt in het zwembad. Tijdens de trainingen heeft hij namelijk geen tijd om even een plaspauze te nemen. “Het chloor doodt alle bacteriën”, zegt hij schouderophalend. “Dus het is niet schadelijk.” Maar is dat wel zo?

Urine is niet het probleem

Phelps heeft deels gelijk. Chloor doodt bepaalde bacteriën. Niet dat dat hier relevant is, want in principe bevat urine geen bacteriën. Tenminste, zolang je geen urineweginfectie hebt. Plassende badgasten zijn dan ook niet echt een probleem, afgezien van het feit dat het gewoon geen fris idee is dat je in andermans urine zwemt.

Wel een nadeel: de chemische reactie die optreedt zodra het chloor in het zwemwater in contact komt met urine en andere verontreinigingen. Daarbij komt een stof vrij die trichlooramine wordt genoemd. Deze stof stijgt op en blijft als een wolk boven het water hangen. Dit is de bekende chloorlucht die je ruikt in zwembaden. Trichlooramine veroorzaakt echter meer dan alleen een doordringende geur.

Geïrriteerde luchtwegen

Volgens Dick Heederick, hoogleraar gezondheidsrisicoanalyse (Universiteit Utrecht) is trichlooramine een agressieve stof. En omdat het chloorgas boven het water blijft hangen, adem je het voortdurend in. Het gevolg: geïrriteerde luchtwegen, een zere keel, stemproblemen en de bekende rode chloorogen. Mensen die langdurig in het zwembad verblijven, zoals badmeesters, hebben dan ook vaak last van deze klachten.

Veel mensen denken dat het chloor in zwembaden astma of COPD veroorzaakt of verergert. Hoewel trichlooramine duidelijk de luchtwegen prikkelt, is die bewering nog nooit wetenschappelijk vastgesteld. Uit onderzoek blijkt zelfs dat kinderen met astma die veel zwemmen, een betere longfunctie hebben. Zwemmen is sowieso heel erg gezond. Regelmatig baantjes trekken verbetert je conditie, verlaagt je bloeddruk, helpt je op gewicht te blijven en maakt je spieren soepel.

Waarom zwemmen we in chloorwater?

Als iedereen zo’n last heeft van het chloor, en urine in het water is niet gevaarlijk, waarom gebruiken ze dat spul dan eigenlijk? Nou, omdat een mens meer uitstoot dan alleen een plasje. Zo blijkt de bilnaad van een gemiddelde volwassen zwemmer zo’n 0,14 gram niet-afgeveegde ontlasting te bevatten. Maar denk ook aan zweet, schilfers en andere bacteriën. Ook ons speeksel bevat bacteriën, en wat dacht je dat er allemaal onder je voetzolen kleeft? Daar is het chloor dus voor! Het ontsmet het water.

Hoe schoon is jouw zwembad?

Vies maar waar: hoe meer het water verontreinigd is, hoe sterker de chloorlucht. Kom je een zwembad binnen, dan kun je dus ruiken hoe schoon het water is.

Expert Maarten Keuten van de TU Delft geeft aan dat er tientallen liters urine in Nederlandse zwembaden zitten. Je kunt beter eerst even naar het toilet gaan, voordat je een duik neemt. En ben je klaar met zwemmen, neem dan even een douche.

Bronnen: Volkskrant, Swimming World, Quest