Pierwszy wybór lekarza to poczekać, zalecając picie dużej ilości wody i w razie potrzeby wzięcie środka przeciwbólowego. Pomocne mogą być kapsułki albo napój z żurawiny. Często dolegliwości mijają w ciągu tygodnia. Jeśli nie, lekarz przepisze antybiotyk. Żeby potwierdzić diagnozę, można zrobić test paskowy z moczu, żeby sprawdzić, czy jest stan zapalny. Żeby dowiedzieć się, jaka bakteria wywołała infekcję, można zrobić posiew moczu. Wtedy oddajesz próbkę moczu, która trafia do laboratorium. Lekarz może poczekać na wynik posiewu albo od razu przepisać antybiotyk – wtedy po otrzymaniu wyniku antybiotyk może zostać zmieniony.
Leki
W większości przypadków zapalenia pęcherza moczowego zalecany jest antybiotyk. Przed użyciem leku zawsze przeczytaj ulotkę. Przy wszystkich antybiotykach trzeba dokończyć całą kurację. Jeśli wcześniej była reakcja alergiczna na dany antybiotyk, nie wolno go już brać. Jeśli zauważysz, że antybiotyk nie działa albo pojawi się gorączka, skontaktuj się z lekarzem.
Przy ostrym zapaleniu pęcherza moczowego u zdrowych osób można przepisać takie antybiotyki, które bierze się doustnie:
- Nitrofurantoina. Ten antybiotyk działa dobrze przeciwko E.coli, która w większości przypadków (80%) jest przyczyną zapalenia pęcherza. Nitrofurantoina może powodować żółte lub brązowe zabarwienie moczu. Przy problemach z nerkami nie wolno jej stosować.
- Fosfomycyna. Ten antybiotyk zwykle przepisuje się jako jednorazową dawkę, najlepiej przed snem na pusty żołądek.
- Trimetoprim.
Przy ostrym zapaleniu pęcherza w ciąży zwykle najpierw robi się posiew. Potem od razu zaczyna się leczenie antybiotykiem. W ciąży można przepisać takie antybiotyki doustne:
- Nitrofurantoina. Ale nie pod koniec ciąży. Nitrofurantoina może powodować żółte lub brązowe zabarwienie moczu. Przy poważnych problemach z nerkami nie wolno jej stosować.
- Fosfomycyna. Ten antybiotyk zwykle bierze się doustnie jako jednorazową dawkę, najlepiej przed snem na pusty żołądek.
- Trimetoprim. Tego antybiotyku nie wolno brać przy poważnych problemach z wątrobą i nerkami oraz niektórych rodzajach niedokrwistości.
- Amoksycylina/kwas klawulanowy, doustnie. Nie stosować w przypadku żółtaczki w wywiadzie, problemów z wątrobą oraz poważnych reakcji skórnych.
Gdy znany jest wynik badania moczu, można zmienić antybiotyk na bardziej celowany. Przy nawracającym zapaleniu pęcherza u zdrowych osób pierwszym wyborem jest picie dużej ilości płynów, dokładne opróżnianie pęcherza, oddawanie moczu od razu po pojawieniu się parcia oraz oddanie moczu po seksie. Pomocne mogą być kapsułki albo napój z żurawiny. Jeśli to nie pomaga, można przepisać leki.
Leki przy nawracającym zapaleniu pęcherza u zdrowych osób: Jeden z poniższych antybiotyków, w zależności od skuteczności przy pierwszym zapaleniu pęcherza, przepisuje się na dłużej – od 6 do 12 miesięcy:
- Nitrofurantoina, doustnie, najlepiej przed snem. Przy długotrwałym stosowaniu mogą pojawić się skutki uboczne, jak zaburzenia nerwowe i duszność z suchym kaszlem. Poza tym nitrofurantoina może powodować żółte lub brązowe zabarwienie moczu. Przy poważnych problemach z nerkami nie wolno jej stosować.
- Trimetoprim, doustnie, najlepiej przed snem. Tego antybiotyku nie wolno brać przy poważnych problemach z wątrobą i nerkami oraz niektórych rodzajach niedokrwistości.
Lekarz może też zdecydować się na przepisanie jednego z tych antybiotyków tylko po seksie. Wtedy zaleca się wzięcie dawki w ciągu 2 godzin i nie więcej niż jednej dawki na dobę. U kobiet w okresie menopauzy. W okresie menopauzy śluzówka pęcherza i pochwy może się ścieńczać przez spadek poziomu estrogenów, przez co częściej pojawiają się infekcje pęcherza i nawracające infekcje. Lekarz może wtedy przepisać estrogeny:
- Oestriol. Ten lek podaje się dopochwowo. Nie zaleca się go przy raku piersi (albo w przypadku przebytej choroby), ostrych chorobach wątroby i nerek oraz przy problemach z sercem.
Przed użyciem leku zawsze przeczytaj ulotkę.
Alternatywne metody leczenia
Możliwą alternatywą dla leczenia zapalenia pęcherza może być ekstrakt z żurawiny i preparaty z laktobacylami.
Zmiany stylu życia
Pij dużo wody, jedz zdrowo, dużo owoców i warzyw. Ogranicz alkohol, a przy zespole bolesnego pęcherza najlepiej całkiem go unikać, bo nasila ból. Nie używaj mydła w okolicach intymnych. Rzuć palenie. Unikaj ostrych przypraw. Oddawaj mocz po seksie. Po wypróżnieniu wycieraj się we właściwym kierunku. Noś luźną bieliznę, spódnice i/lub spodnie, żeby nie uciskać pęcherza. Dbaj o regularne wypróżnienia. Nie wstrzymuj moczu zbyt długo. Najlepiej oddać mocz od razu po pojawieniu się parcia. Opróżniaj pęcherz do końca, czyli całkowicie.
Dodatkowe ryzyka
Bakterie mogą przy nieleczonym zapaleniu pęcherza osiedlić się w ścianie pęcherza i powodować regularne nawroty infekcji. Poza tym nieleczone zapalenie pęcherza może przenieść się na wyższe drogi moczowe i nerki, powodując odmiedniczkowe zapalenie nerek. To trudniejsze do leczenia niż zapalenie pęcherza. Odmiedniczkowe zapalenie nerek może stać się przewlekłe, co może mieć poważne skutki dla całej nerki, prowadząc nawet do niewydolności nerek. Poza tym bakterie z nieleczonego zapalenia pęcherza mogą rozprzestrzenić się przez krew po całym organizmie i wywołać sepsę. To bardzo poważna, zagrażająca życiu sytuacja, z wysoką gorączką i dreszczami. Wymaga natychmiastowego leczenia. W ostatnim trymestrze ciąży nieleczone zapalenie pęcherza może wywołać skurcze porodowe.
Innym ryzykiem jest sytuacja, gdy bakteria E.coli jest oporna na antybiotyki – wtedy trzeba zastosować droższe leki.
