Zijn E-nummers veilig?

Heb je je ooit wel eens afgevraagd hoe roze koeken aan hun kleur komen? Dat wordt gedaan met kleurstof, de kleurstof wordt meestal gemaakt van cochenille luizen die leven op cactussen in Peru. En niet alleen roze koeken worden gemaakt met deze luizen, het komt voor in heel veel andere snoepproducten, yoghurts en frisdranken! Tijd om de waarheid over E-nummers uit te (p)luizen.

Wat zijn E-nummers?

Waarom weten maar weinig mensen wat E-nummers exact zijn? Omdat er bij de ingrediëntenlijst natuurlijk niet staat ‘bevat geplette luis’, want dan koopt niemand het! Dus staat er: bevat E120. In Europa gebeurt dit bij veel meer ingrediënten, de benaming voor deze toevoegingen is ‘E-nummers’.

E-nummers heten ook wel toevoegingen of additieven. E-nummers hebben geen voedingswaarde. Ze worden toegevoegd aan producten om een eigenschap te verbeteren, bijvoorbeeld de kleur, smaak of houdbaarheid. E-nummers kunnen natuurlijke stoffen zijn uit planten of dieren, of ze kunnen in een fabriek gemaakt worden.

Omdat de reputatie van E-nummers vrij negatief is, zetten fabrikanten steeds vaker de volledige naam van de toevoeging op het etiket. Echt duidelijker maakt dat het niet: je vindt dan bijvoorbeeld E621 (een beruchte smaakversterker) terug als ‘gistextract’. Dan weten veel consumenten niet meer wat het is.

Zijn e-nummers veilig of gevaarlijk?

De Azo kleurstoffen ( o.a. E102, E110, E122, E124 en E129) en Aspartaam (E 951) komen regelmatig voorbij in discussies. Volgens de overheid zijn ze veilig, volgens andere bronnen is het te gek voor woorden dat ze nog gebruikt mogen worden.

Het Voedingscentrum stelt dit: veilige toevoegingen krijgen van de overheid een E-nummer. Het is een garantie dat de Europese autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) de stoffen gecontroleerd heeft en veilig vindt.

Het lijkt wel verstandig om ook het Voedingscentrum kritisch te benaderen als adviesbureau. Zo kan je ook op zoek gaan naar informatie over het EFSA zelf, het orgaan dat bepaalt of een E-nummer veilig is en is toegestaan. Daaruit blijkt dat de conclusies van EFSA niet altijd worden gedeeld door collega-voedselautoriteiten in andere landen.

Zo is op basis van de wetenschappelijke studies die door de EFSA beoordeeld zijn E-131 ( een synthetische blauwe kleurstof) toegestaan in Europa. Maar de voedselautoriteit in de VS concludeert juist dat de stof niet veilig is. In de Verenigde Staten (en ook in Australië) is E-131 dan ook niet toegestaan.

Belangrijk om te onthouden is dat niet alle E-nummers slecht zijn, en niet alle producten die zeggen dat ze geen E-nummers bevatten goed.

Neem zelf verantwoordelijkheid over je gezondheid

Helaas zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen van E-nummers die in Nederland wel toegestaan zijn en in andere landen niet meer gebruikt mogen worden. De Nederlandse regering vind dat de voedselindustrie het hier zelf moet reguleren.

Bij de voedingsmiddelenindustrie lijkt het echter vaak meer te draaien om de verpakking, de claims en de toevoegingen dan het pure product. Het is dus aan de consument om dat steeds weer door te prikken.

Uiteindelijk is het belangrijk dat je ook zelf verantwoordelijkheid neemt over je gezondheid. Om meer te weten te komen over de E-nummers en hun betekenis, dan is het boekje “Wat zit er in uw eten?” van Corinne Gouget een echte aanrader. Het is een kleine gids waarin alle E-nummers en hun betekenis staan.

Het meest veilige en gezonde E-nummer

Om het zekere voor het onzekere te nemen kan je beter alle e-nummers vermijden. In biologische producten worden geen conserveringsmiddelen en chemisch-synthetische kleur-, geur- en smaakstoffen gebruikt. Let wel op: ook het label bio geeft geen 100% garantie voor volledige voedselveiligheid.

Eet daarom zoveel mogelijk puur en onbewerkt. Koken zonder pakjes en zakjes scheelt al snel heel veel E-nummers. Ofwel: eet alleen wat je oma zou herkennen als eten (mits die geboren is voor 1940 ;)).

Gebruikte bronnen
Website Voedingscentrum
Uitzending Radar
Lijst van E-nummers Wikipedia
Boekje van Corinne Gouget – Wat zit er in uw eten