Gonorroe is een soa, oftewel een seksueel overdraagbare aandoening (ook wel geslachtsziekte genoemd). Je kunt gonorroe krijgen als je seksueel contact hebt met iemand die besmet is. In het begin merk je daar meestal niets van. Maar in een later stadium kunnen er wel gonorroe symptomen optreden. Gonorroe gaat niet vanzelf over. Gelukkig is deze soa goed te behandelen.

De soa gonorroe wordt veroorzaakt door de bacterie neisseria gonorroea. Deze ziekteverwekker leeft in slijmvliezen en kan voorkomen op en in de geslachtsdelen, anus, plasbuis en keel. Daardoor raakt het slijmvlies geïnfecteerd en kan het gaan ontsteken.

Gonorroe is zeer besmettelijk en is daardoor een van de vaakst voorkomende soa’s. Mannen die seks hebben met mannen lopen meer risico; de meerderheid van de gonorroebesmettingen wordt in deze groep vastgesteld. Maar ook bij heteroseksuele mannen en vrouwen komt gonorroe vaak voor.

In het begin geeft gonorroe geen klachten. Pas na verloop van tijd kun je merken dat de slijmvliezen geïnfecteerd zijn. Als je de soa dan niet laat behandelen, kunnen de bacteriën verder woekeren en meer schade aanbrengen.

Bekende gonorroe klachten zijn:

Bij mannen en vrouwen:

• Pijn of irritatie bij het plassen;
• Keelpijn;
• Jeuk en/of pijn aan de anus;
• Slijmerige of pusachtige afscheiding bij de ontlasting;
• In zeldzame gevallen kan de ziekte via het bloed verder het lichaam indringen en zo op verschillende plekken infecties veroorzaken, bijvoorbeeld een hersenvliesontsteking, bloedvergiftiging of gewrichtsontstekingen;
• Sommige mannen en vrouwen krijgen nooit klachten.

• Een toename van vaginale afscheiding, die stinkt en pus-achtig kan zijn;
• Bloedverlies tussen de menstruaties door;
• Op den duur, als de gonorroe-bacterie verder naar binnen gaat: ontsteking aan baarmoeder of eileiders. Dit kan leiden tot verminderde vruchtbaarheid, onvruchtbaarheid en een hogere kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, een vroeggeboorte of een miskraam;
• Zwangere vrouwen met gonorroe kunnen de ziekte tijdens de bevalling doorgeven aan het kind. Als dit onopgemerkt blijft, kan dit bij het kind leiden tot blindheid.

• Een 'druiper': veel pus-achtige afscheiding, die geel of groen van kleur is, uit de plasbuis;
• Op den duur, als de gonorroe-bacterie verder naar binnen gaat: prostaatontsteking of ontsteking in de balzak. Ook verminderde vruchtbaarheid komt voor.

Gonorroe wordt uitsluitend doorgegeven via intiem lichamelijk contact. Je kunt het dus niet krijgen via een vieze toiletbril, het drinken uit andermans glas of het gebruik van een handdoek.

Wel wordt de soa overgedragen via alle vormen van onbeschermde seks. Ook via anale en orale seks dus. Of via de vingers, bijvoorbeeld als je een besmet geslachtsdeel heeft aangeraakt.

Wil je een besmetting met gonorroe voorkomen, vrij dan altijd met een condoom en gebruik een beflapje bij orale seks. Let op hygiëne, wissel seksspeeltjes niet uit tijdens de seks en gebruik een nieuwe condoom zodra je wisselt tussen anale seks en vaginale seks.

Gonorroe symptomen lijken op de klachten bij andere aandoeningen, zoals chlamydia of een blaasontsteking. Daarom is het belangrijk om direct een soa-test te (laten) doen als je gonorroe symptomen ervaart. Ook als je geen klachten hebt, maar toch een keer onveilig seks hebt gehad, is testen verstandig. Doe ook altijd een soa-test als je hoort dat een (voormalige) sekspartner besmet is met gonorroe of een andere soa.

Je kunt bij een arts terecht voor een soa-test. Een arts kan de juiste diagnose stellen en voor een passende behandeling zorgen. De arts heeft bij een gonorroe-test wat urine (alleen bij mannen) of een zogenaamde ‘swab’ (een beetje slijm uit vagina, keel, plasbuis of anus) nodig. Het materiaal wordt vervolgens onderzocht op de aanwezigheid van de gonorroe-bacterie.

Er zijn ook zelftests verkrijgbaar om een besmetting met gonorroe anoniem te laten vaststellen. Is de uitslag van de gonorroetest negatief, maar blijf je wel last houden van klachten? Overleg dan met een arts.

Is de uitslag positief, laat je dan direct behandelen. Stel een gonoroebehandeling nooit uit, ook niet als je (nog) geen symptomen hebt!

Let op: testen op gonorroe heeft pas zin vanaf 3 weken na de besmetting. Pas na die ‘gonorroe incubatietijd’ is de gonorroe-bacterie zichtbaar voor de test. Test dus niet te vroeg om een vals-negatieve uitslag te voorkomen.

Geeft de test aan dat je inderdaad gonorroe hebt? Laat je dan zo snel mogelijk behandelen. Zo voorkom je het ontstaan van complicaties. Informeer ook jouw partner(s) over de besmetting. Dat is belangrijk: als jouw partner eveneens besmet is, moet hij of zij ook behandeld worden om het risico op ernstige klachten te voorkomen.

Als je een soa hebt opgelopen, is de kans aanwezig dat je ook nog een andere geslachtsziekte hebt. Daarom is het verstandig om jezelf en jouw partner(s) ook op andere soa’s te (laten) testen.

Een besmetting met gonorroe gaat ook niet vanzelf over, ook niet als je helemaal geen klachten ervaart. Een soa is bovendien niet geschikt voor zelfmedicatie met alternatieve geneesmiddelen. Artsen bestrijden gonorroe met antibiotica. Deze medicijnen doden de gonorroe-bacterie zodat de ziekte verdwijnt.

Bekende gonorroemedicijnen zijn:

• Chinolon-antibiotica, deze wordt meestal als eendaagse kuur voorgeschreven. Voorbeelden zijn ciprofloxacine en ofloxacine;
• Tetracycline-antibiotica, bijvoorbeeld doxycycline en minocycline;
• Macrolide-antibiotica, bijvoorbeeld azitromycine;
• Antibiotica van het sulfonamide-type. Bijvoorbeeld een combinatie van trimethoprim en sulfamethoxazol;
• Cefalosporine-antibiotica. Bijvoorbeeld ceftriaxon;
• Penicilline-antibiotica, zoals amoxicilline.

Als je een gonorroe behandeling ondergaat, moet je rekening houden met een aantal zaken:

• Medicijnen tegen gonorroe kunnen bijwerkingen geven. Bekende bijwerkingen van antibiotica zijn onder andere maagdarmklachten, hoofdpijn en duizeligheid. Lees voor gebruik de bijsluiter van het medicijn. Hierin staat alles over het gebruik van het geneesmiddel, alle mogelijke bijwerkingen en andere waarschuwingen;
• Je moet de kuur altijd helemaal afmaken, ook als de klachten al eerder zijn verminderd of als je helemaal geen symptomen meer ervaart. Als je te vroeg stopt met de kuur, kunnen er bacteriën in het lichaam achterblijven en kan de ziekte terugkeren;
• Zijn de klachten niet verdwenen na afloop van de kuur? Overleg dan met een arts, het kan zijn dat je een ander medicijn nodig hebt. Soms blijkt de gonorroebacterie resistent te zijn tegen een bepaald antibioticum;
• Pas als je helemaal genezen bent, kun je de soa ook niet meer verder verspreiden. Wacht dus met het hebben van seks totdat de behandeling succesvol is afgerond. Vaak moet je nog 1 week na afloop van de kuur wachten totdat je weer intiem lichamelijk contact mag hebben. Vrij daarna altijd veilig om een nieuwe soa-besmetting te voorkomen.

Heb je nog vragen over de gonorroe behandeling of over gonorroe in het algemeen? Een arts of apotheker helpt je graag.

Veel medicijnen tegen gonorroe zijn receptplichtig. Bij Dokteronline kun je een passende behandeling aanvragen. Jouw aanvraag wordt beoordeeld door een arts aan de hand van de door jou ingevulde medische vragenlijst. Het uitgeschreven recept wordt vervolgens doorgestuurd naar een apotheek, waarna de voorgeschreven medicatie discreet bij jou thuis wordt afgeleverd.

Wil je meer informatie over de medicijnen tegen gonorroe? Raadpleeg gerust een arts of apotheker.