Help, mijn kind heeft krentenbaard!

Toch krentenbaard

Eerst dacht ik dat het een muggenbultje was. Wat op zich vreemd leek, omdat het muggenseizoen nu toch echt wel voorbij is. Maar nog dezelfde dag kreeg mijn zoon Bram er een paar jeukende vlekjes bij. En leg maar eens aan een kind van vijf uit dat hij niet mag krabben. In no-time zat zijn gezicht vol met rode plekken, nattende wondjes en bultjes. En een dag later begon het ook op zijn buik. Toch maar even langs de huisarts. Diagnose: krentenbaard (impetigo). Nee hè, hebben wij dat?!

Krentenbaard besmettelijk

Krentenbaard is een bacteriële huidinfectie die vaak voorkomt bij kinderen. Alle symptomen bij mijn zoon klopten: beginnend met een bultje rond de neus of mond, snel uitbreidende plekken, nattende wondjes die indrogen met een gelige korst. Bram heeft gelukkig ook geen koorts en zal waarschijnlijk geen blijvende littekens overhouden van de wondjes. Wel een nadeel: krentenbaard blijkt hartstikke besmettelijk te zijn. Hoewel het vooral als een kinderziekte wordt gezien, kunnen volwassenen het ook krijgen. De huisarts gaf me een aantal adviezen om de ziekteverschijnselen van krentenbaard zoveel mogelijk te beperken:

1. Mijn kind eenmaal per dag wassen met zeep en daarna goed afspoelen;
2. Regelmatig de handen wassen, dit geldt voor heel het gezin;
3. Nagels kort en schoon houden;
4. Mijn kind niet (of in ieder geval zo min mogelijk) laten krabben;
5. De spullen waarmee is gespeeld (speelgoed), maar bijvoorbeeld ook de trapleuning en deuren, eenmaal per dag goed schoonmaken.

Werk aan de winkel dus!

Thuisblijven of naar school?

Mijn zoon Bram lijkt er gelukkig niet al te erg onder te lijden. Wel is het verdraaid moeilijk om hem niet te laten krabben. Gisteravond had hij in zijn slaap een paar wondjes opengehaald. Ik heb hem toen een paar handschoentjes aangetrokken. Vanmorgen leek de schade gelukkig mee te vallen.

Ik vroeg me af of hij wel naar school mocht, omdat hij misschien andere kinderen kan besmetten. Volgens de huisarts mocht hij gewoon naar school. De bacterie die krentenbaard veroorzaakt komt namelijk zo vaak voor bij kinderen dat thuishouden zinloos is. Gezonde kinderen verspreiden die bacterie ook al en niet elk kind wordt er ziek van.

Ik heb voor de zekerheid even met de juf overlegd. Die vond het gelukkig geen probleem en zou wat extra maatregelen nemen om verdere besmetting zoveel mogelijk te voorkomen. Zo laat ze alle kids wat vaker hun handen wassen en krijgt Bram zijn eigen handdoek. Ook krijgen zijn tafel en stoel aan het einde van de dag een extra sopje.

Zalfje

De huisarts gaf me een recept mee voor fucidin zalf, een crème die de bacteriën op de huid doodt. Dit moeten we driemaal daags op de plekjes smeren. Mocht mijn zoon echt ziek en ellendig worden, of de bultjes en vlekken gaan niet weg, dan moeten we terugkomen. De huisarts schrijft dan een antibioticakuur voor. Als het goed is, zijn we er redelijk snel vanaf.

Krentenbaard geneest meestal binnen 1 tot 3 weken. Overigens kan Bram (of wijzelf) het later nog een keer krijgen. Ik dacht dat je na het doormaken van een kinderziekte voorgoed immuun was (net zoals bij de bof en mazelen), maar dat blijkt bij krentenbaard dus niet zo te zijn. Weer wat geleerd!

Scheren

Toen Bram vanmiddag thuis kwam uit school, liep hij direct door naar de badkamer met de vraag ‘waar is papa’s scheerapparaat?’. Toen ik vroeg waar hij dat voor nodig had, antwoordde hij: ‘Om mijn krentenbaard af te scheren.’ Lekker ding! Ik heb hem maar snel uitgelegd dat een krentenbaard zo genoemd word omdat de korstjes op zijn kin lijken op een baard. En dat hij voorlopig nog geen scheerapparaat nodig heeft. Nooit gedacht dat ik nog eens zou lachen om een kinderziekte.

Bronnen: Thuisarts.nl, RIVM, Apotheek.nl, Dokterdokter.nl